Niemcy

Reprezentacja Niemiec w piłce nożnej trzykrotnie zdobywała Puchar Świata (1954, 1974 i 1990) i tyle razy mistrzostwo Europy (1972, 1980 i 1996). Od 1904 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA.

W 1949 roku nastąpił podział Niemiec na Republikę Federalną Niemiec i Niemiecką Republikę Demokratyczną. Przez czterdzieści kolejnych lat istniała więc także druga niemiecka drużyna narodowa.

Przed wojną Niemcy, poza brązowym medalem z Mundialu 1934, nie odnosili dużych sukcesów. Na kolejnych mistrzostwach świata, mimo obecności w składzie wielu Austriaków, drużyna jedyny raz w historii odpadła już po pierwszej fazie turnieju.

W 1974 roku jako aktualny mistrz Europy drużyna prowadzona przez Helmuta Schöna zdobyła tytuł najlepszej drużyny na świecie. O obliczu tamtego zespołu decydowali m.in. bramkarz Sepp Maier, obrońcy Franz Beckenbauer, Paul Breitner i Berti Vogts, pomocnik Wolfgang Overath i snajper Gerd Müller, który dwa lata wcześniej został królem strzelców mistrzostw Europy.

Osiem lat później Niemcy ponownie triumfowali w mistrzostwach Starego Kontynentu, a następnie trzy razy z rzędu grali w finale kolejnych Mundiali. Wygrali tylko w jednym, w 1990 roku, kiedy selekcjonerem był Beckenbauer.

W pierwszej połowie lat 90. reprezentacja, w której występowali już zawodnicy z byłej NRD zdobyła wicemistrzostwo (w 1992 roku) oraz mistrzostwo (w 1996) Europy. Z piłkarzy urodzonych we Wschodnich Niemczech największą karierę zrobił w tamtym czasie obrońca Matthias Sammer, w 1996 roku wybrany na najlepszego piłkarza kontynentu.

Po zwycięskich Mistrzostwach Europy 1996 rozpoczął się trwający blisko sześć lat kryzys reprezentacji. Z kadry zaczęli powoli odchodzić doświadczeni zawodnicy, debiutujący przed 1990 rokiem.

Największym w ostatnim czasie sukcesem reprezentacji jest wicemistrzostwo świata zdobyte w 2002 roku. Na Mundialu 2006 drużyna prowadzona przez Jürgena Klinsmanna zajęła trzecie miejsce.